Landschaftspark Duisburg

Dagje uit naar Landschaftspark Duisburg met Fotoclub F8

Een dag vol staal, sfeer en fotografie

Tijdens de laatste clubavond van Fotoclub F8 ontstond het idee om samen een dagje op pad te gaan. De keuze was snel gemaakt: Landschaftspark Duisburg, een oude industriële locatie in Duitsland die inmiddels een waar paradijs is voor fotografen. Op zaterdag 11 oktober was het zover.

Zes leden verzamelden zich bij de studio in Vroomshoop.

Met twee auto’s, tassen vol apparatuur en veel enthousiasme vertrokken we richting Duisburg.

De sfeer zat er al goed in tijdens de rit, vol verhalen, grapjes en verwachtingen over wat ons te wachten stond. Na ruim twee uur rijden zagen we vanaf de parkeerplaats al de eerste contouren van de indrukwekkende fabriekshallen en stalen constructies.

Het was meteen duidelijk: dit zou een dag worden vol industriële pracht.

De eerste indruk: staal, roest en creativiteit

Vanaf het moment dat we het terrein opliepen, voelde je de geschiedenis van de plek.

Overal torenden oude hoogovens, buizenstelsels en trappen boven je uit. De geur van metaal, het verweerde staal en de immense omvang van het terrein maakten direct indruk.

Na een korte plaspauze werden de camera’s tevoorschijn gehaald en ingesteld.

Overal waar je keek, lagen kansen voor een goed shot. Roestige details, lijnen, schaduwen en lichtvlekken vormden een eindeloze bron van inspiratie. De eerste foto’s werden al snel gemaakt — ieder met zijn eigen blik en stijl.

Het terrein was die dag extra levendig, want er vond een foodtruckfestival plaats. Dat zorgde voor een gezellige drukte: geuren van eten, muziek op de achtergrond en mensen die tussen de gebouwen doorliepen. Soms even frustrerend als iemand voor je lens stapte, maar net zo vaak leverde het leuke, spontane momenten op.

De klim naar de top

Eén van de hoogtepunten — letterlijk — was de mogelijkheid om een van de oude installaties te beklimmen. Van beneden leek het niet zo hoog, maar eenmaal begonnen bleek de top op 80 meter hoogte te liggen.

De smalle metalen trappen liepen aan de buitenkant van het gebouw, en met camera’s, statieven en rugzakken was dat best een uitdaging.

Voor sommigen was het even slikken, maar stap voor stap kwam iedereen hoger.

Boven aangekomen wachtte een spectaculair uitzicht over het terrein en de stad.

De oude staalconstructies, de symmetrie van de gebouwen en het spel van licht en schaduw maakten het tot een droomlocatie voor fotografen. De camera’s klikten in hoog tempo — niemand wilde dit moment missen.

Samen lachen, samen vastleggen

Na de afdaling was het tijd voor een groepsfoto. Met een imposante fabriek als achtergrond zette Vincent zijn camera op statief. Terwijl iedereen zich opstelde, riep Yvonne vrolijk “Gehaktbal!” — haar beproefde methode om mensen aan het lachen te krijgen.

Het werkte perfect: een spontane lach bij iedereen en een geweldige groepsfoto als resultaat.

Daarna namen we even de tijd om bij te komen, wat te drinken en rustig door te praten over de foto’s tot nu toe. Dat is misschien wel het mooiste van zo’n dag: samen bezig zijn met dezelfde passie, ideeën uitwisselen, elkaar inspireren en tegelijk gewoon genieten van de plek waar je bent.

Oude ventilatoren en dansende zeepbellen

Het volgende deel van de wandeling bracht ons bij enorme ventilatoren en grote waterbassins met daarboven een gigantische kraan. Zodra het donker wordt, wordt deze kraan felgroen verlicht — met een beetje fantasie leek het net een gigantische stalen krokodil die boven je hangt.

Alsof dat nog niet bijzonder genoeg was, verscheen er een man die enorme zeepbellen maakte.

Grote, glinsterende bellen die langzaam tussen de oude fabriekspijpen door zweefden.

De combinatie van die fragiele, kleurrijke bollen tegen de ruwe, verweerde achtergrond was bijna surrealistisch. Iedereen bleef fotograferen, gefascineerd door het contrast tussen lichtheid en staal.

Tijd voor currywurst en avondlicht

Na uren rondlopen besloten we even pauze te nemen bij één van de foodtrucks. “Currywurst mit Pommes” bleek de favoriet van de groep — typisch Duits, simpel en precies wat je nodig hebt na een lange middag fotograferen. Tijdens het eten werden de eerste resultaten op de schermpjes bekeken. Iedereen had zijn eigen blik en stijl, en dat maakte het juist zo leuk om te zien.

Terwijl we aten, werd het langzaam donker. Vincent vertelde dat de gebouwen ’s avonds in allerlei kleuren worden verlicht, dus besloten we nog wat langer te blijven. In het begin leek het allemaal wat rustig, maar ineens — alsof iemand op een knop drukte — ging overal om ons heen het licht aan.

Duisburg by night: staal in kleur

De grauwe staalconstructies veranderden in een spectaculair lichtspel.

Gebouwen, kranen en leidingen baadden in felle tinten blauw, rood, groen en paars. De sfeer sloeg om van industrieel naar bijna magisch. Iedereen haalde de camera’s weer tevoorschijn, stelde scherp, paste instellingen aan, experimenteerde met langere sluitertijden en HDR.

Het was bijzonder om te zien hoe ieder lid op zijn eigen manier het licht wist vast te leggen.

De één ging voor abstracte patronen, de ander voor grootse overzichtsfoto’s. Uiteindelijk had iedereen een paar echt unieke beelden op de kaart staan — een prachtige afsluiting van de dag.

Tevreden en moe pakten we onze spullen in en begonnen aan de terugrit naar Vroomshoop. Onderweg in de auto klonken vooral enthousiaste verhalen en gelach. Eén ding was duidelijk: dit was een uitje dat we niet snel zullen vergeten, en waar we zeker nog eens terugkomen.

ℹ️ Over Landschaftspark Duisburg

Het Landschaftspark Duisburg-Nord ligt in de Duitse stad Duisburg, midden in het voormalige industriële hart van het Ruhrgebied. Ooit draaiden hier de hoogovens van de Thyssen-staalfabriek, waar duizenden arbeiders dag en nacht werkten om staal te produceren. In de jaren tachtig kwam daar abrupt een einde aan toen de fabriek haar deuren sloot.

In plaats van het terrein te slopen, werd gekozen voor een bijzonder plan: het omvormen tot een park waar natuur, cultuur en industrie samenkomen. Onder leiding van landschapsarchitect Peter Latz kreeg het terrein een tweede leven. De oude fabriekshallen, ovens en buizen werden bewaard en geïntegreerd in een nieuw ontwerp waarin natuur langzaam zijn plek terugvindt tussen het staal.

Vandaag de dag is Landschaftspark een bruisende plek. Bezoekers kunnen er wandelen, fietsen, fotograferen, klimmen in de oude hoogovens en zelfs duiken in een voormalig gasbassin. Overdag is het indrukwekkend, maar ’s avonds verandert het park in een kleurrijk lichtspektakel. Meer dan honderd lampen verlichten de constructies in felle kleuren, waardoor de industriële omgeving een dromerige, bijna poëtische sfeer krijgt.

Het park is uitgegroeid tot een icoon van hergebruik en verbeelding — een symbool van hoe het verleden en het heden hand in hand kunnen gaan. Voor fotografen is het een plek waar elke hoek, elke schaduw en elke lichtbundel een nieuw verhaal vertelt.