Mijn Halloween Zelfportret 2025

Halloween is voor mij ieder jaar een bijzonder moment.

Het is niet zomaar een dag om te verkleden, maar dé kans om mijn creativiteit en passie voor fotografie, make-up en styling samen te brengen.

Dit jaar wilde ik mezelf opnieuw uitdagen: spectaculairder, professioneler en vooral grootser.

Vier maanden lang werkte ik toe naar één dag. In dit blog neem ik je mee achter de schermen van mijn Halloween zelfportret 2025 – van idee tot eindresultaat, mét alle ups en downs onderweg.

Van idee naar plan

Het begon met één beeld op Pinterest: een AI-foto van een vrouw met een opengetrokken mond vol grote tanden.

Een bizar en indrukwekkend gezicht. Ik voelde direct: dit moet ik uitwerken.

Tegelijkertijd dacht ik ook meteen na over wat haalbaar was. Kon ik dit zelf maken met mijn kennis van SFX-make-up?

Gelukkig had ik nog een gipsafdruk van mijn gezicht.

Die gebruikte ik als basis om latexonderdelen te maken die later op mijn huid geplakt konden worden. Met gesmolten plastic korrels maakte ik tanden in verschillende groottes, zodat ik echt een rommelig, dreigend gebit kon bouwen.

Met een mengsel van latex en meel boetseerde ik een stevige basis waarin de tanden geplaatst werden.

Het was soms een kwestie van wachten en geduld hebben – maar langzaam begon mijn idee vorm te krijgen.

Kleding en accessoires verweerd maken

Alleen de mond was niet genoeg. Voor de totale look moest alles kloppen. Ik bestelde kleding in middeleeuwse sfeer via Temu: een broek, shirt, nepbont beenwarmers, polsbanden en een leren kap.

Maar nieuw uitziende spullen werken niet voor horror. Dus begon ik te “slopen”:

• Met textielverf in zwart en bruin kreeg de kleding een rauwe basis.

• Met een brander maakte ik brandplekken en gaten.

• Rollen verband kleurde ik in verschillende lagen (zwart, bleek, bruin) zodat ze een verweerd en grauw effect kregen.

De leren kap paste eerst voor geen meter, maar door hem op een paspop te zetten en met ducttape te modelleren, viel hij uiteindelijk strak en mooi om mijn hoofd.

Daarna bewerkte ik hem nog met spuitbussen en vuur. Ook de bijl en het hakmes kregen een make-over: spuitbus, verband om het handvat, en voilà – ineens zagen ze er stukken realistischer uit.

Een van de leukste momenten? De dag voor de shoot ontdekte ik dat ik nog geen schoenen had.

Ik reed naar de kringloop en daar stonden precies de schoenen die ik nodig had.

Alsof het zo moest zijn. Natuurlijk maakte ik ze ook vies en verweerd.

Details die het afmaken: de hoorns

De mond was een sterk element, maar ik vond het nog te kaal. Daarom besloot ik ook hoorns te maken.

Niet te groot, maar opvallend genoeg om het geheel meer balans te geven.

Op mijn gipsafdruk bouwde ik met latexklei een stevige basis en plaatste daar de hoorns in.

Het idee was om mijn gezicht daarna ruw op te bouwen met lava-achtige structuren, afgemaakt met zwart, grijs en nepbloed.

Toen alles klaar lag, wist ik: dit wordt mijn meest complete Halloween look tot nu toe.

De dag van de shoot

Op 20 september was het zover. Alles stond klaar in mijn studio: camera op statief, licht getest, schmink en onderdelen binnen handbereik. Eerst trok ik de kleding aan.

Daarna begon het echte proces:

• Mond zwart schminken.

• Latex-mond met tanden stevig opplakken.

• Hoorns bevestigen met dezelfde techniek.

• Met latex en meelstructuur randen en huid laten overvloeien.

• Laag voor laag schmink in zwart en grijstinten voor diepte.

• Hooglichten toevoegen.

• En als finishing touch: nepbloed.

Toen ik in de spiegel keek, voelde ik het: dit is hem. Mijn monsterlook was compleet.

De fotoshoot in de studio deed ik eerst zelf met een afstandsbediening in de hand.

Verschillende poses, wapens erbij, steeds tussendoor checken. Het werkte beter dan ik had gehoopt.

Daarna stapte ik in de auto, onderweg lachend om de verbaasde gezichten van mensen die even twee keer moesten kijken. Op locatie met Ingrid voegden we rook toe en ondanks het lastige licht maakten we een serie die precies de sfeer had die ik voor ogen had.

Traditie met mijn moeder

Elk jaar na mijn Halloweenproject ga ik langs mijn moeder. Het is een traditie die ik heel dierbaar vind. Voor ik bij haar binnenstap, bel ik haar altijd even op zodat ze niet schrikt.

Maar toch is ze altijd verrast. We maken ieder jaar een selfie samen, en steevast zegt ze lachend:

“Ik wist niet dat ik zo’n gek kind op de wereld heb gezet.” Het zijn kleine momenten die dit project voor mij extra waardevol maken.

Vaak denk ik: had mijn vader dit maar kunnen zien.

Het afschminken

Veel mensen vragen altijd: “Hoe krijg je dat er in hemelsnaam weer af?”

Het grappige is: dat valt eigenlijk best mee. Natuurlijk moet je opletten dat je niet te veel latex in je haar smeert, maar met wat geduld en een warme douche gaat het verrassend makkelijk.

Dit jaar besloot ik er zelfs een filmpje van te maken: hoe ik stukje voor stukje mijn horrorlook weer verwijder en terug verander in mezelf.

Het voelt altijd bijna symbolisch – uren werk en voorbereiding, en in een halfuur is alles weer weg. Maar juist dat maakt de foto’s zo waardevol: die blijven bestaan.

Nabewerking en eindresultaat

Thuis begon het echte werk pas: foto’s uploaden, in Lightroom de eerste preset erop en daarna iedere foto verder verfijnen. Omdat we op tijd waren, kon ik alles rustig doen.

Elke bewerking bracht me dichter bij het eindresultaat waar ik al maanden naartoe leefde.

Op 31 oktober deel ik het uiteindelijke resultaat online – ik ben ontzettend benieuwd wat jullie ervan vinden.

Call to action

Dit Halloweenproject laat zien hoeveel passie ik heb voor het creëren van werelden die normaal alleen in je hoofd bestaan. Cosplay en fantasy geven mij de vrijheid om grenzen te verleggen en beelden te maken die mensen even meenemen naar een andere werkelijkheid.

Ben jij een model dat zich helemaal wil uitleven in cosplay of fantasy? Of wil je samen met mij een spectaculair concept tot leven brengen? Stuur me gerust een bericht. Laten we samen iets maken wat niet snel vergeten wordt.